Mansardedak

De Franse architect François Mansart ontwikkelde het Mansarde dak. Vandaar ook de naam.

Het mansardedak is in principe een “gebroken zadeldak”. Dat komt omdat de twee vlakken bovenin geknikt zijn waardoor er vier dakvlakken ontstaan. Daarbij is het onderste gedeelte van het dakvlak tegen de gevel steiler dan het bovenste gedeelte bij de nok van het dakvlak. Vandaar dat het Mansardedak ook wel bekend staat onder de naam “gebroken kap” of “gebroken dak”.

De naam Mansardedak komt van de Franse architect François Mansart die leefde in de zeventiende eeuw en deze dakvorm in zijn ontwerpen gebruikte. Vanaf 1850 werd het Mansardedak op grote schaal toegepast om de zolderruimte van vooral kleinere woningen te vergroten. Door de constructie van het mansardedak is het hiervoor namelijk zeer geschikt.

Omdat het onderste gedeelte van het dakvlak zo steil is, kunnen bijvoorbeeld dakkapellen goed toegepast worden. Dat komt de sfeer, de ruimte en de lichtval in een woning met mansardedak ten goede.

De nadelen van een mansardedak zijn:

  • het dak vergt veel onderhoud. In de punt van het dak is het namelijk ideaal vertoeven voor ongedierte en stof vanwege alle hoeken en kieren.
  • Het plaatsen van een mansardedak kost veel tijd en moeite en is daarom ook niet goedkoop.
  • Het plaatsen van een mansardedak kan niet achteraf.

Lees meer over de andere variaties op het zadeldak:

Ga terug naar het menu dakvormen.

Of ga terug naar de startpagina.